Boluntariotza jarrera bat da: bizitza ikusteko modu bat. Boluntarioen istorio hauek erakusten dute hori. Egun batean, jaioterria atzean utzi zuten, hainbat arrazoirengatik. Espainiara iritsi zirenean, uste sendo batekin iritsi ziren: Gurutze Gorrian bere harri-koskorra ekartzen eta laguntzen jarraitzea.

Senegaletik Jaenera

Bacary Samuel Sagna 2021eko otsailean iritsi zen Espainiara, Saharaz hegoaldeko Afrikarekiko Garapenerako Lankidetzako Masterra ikastera. Senegalen, jatorrizko herrialdean, zuen Gurutze Gorriarekin zuen konpromiso bera zuritu zuen. Ziurtasun askorekin, zalantzarik gabe.

Gaston Berger Unibertsitatean (UGB) Filologia Hispanikoa ikasten aritu zela kontatzen du. Herrialdeko bigarren handiena da Gaston Berger, lagun bati esker erakundea lehen aldiz ezagutu zuenean. Miresgarriak iruditu zitzaizkion egiten zuen lan eta ekintza humanitarioa, eta, beste pertsona interesdun batzuekin batera, UGBko Gurutze Gorriko ikasle boluntarioen taldea sortu zuen, Senegalgo Gurutze Gorriaren baimenarekin.

Urte batzuk geroago, 2016. urtean, Bacary Samuel ofizialki Gurutze Gorriaren boluntarioa zen Saint-Louis hirian, eta hainbat proiektutan parte hartu zuen, hala nola sentsibilizazio-kanpainetan, kalean bizi ziren haurrei laguntzeko kanpainetan, hainbat elkarte eta erakundek emandako janaria eta arropa banatzean, eta saneamendu-lanetan. Lehen sorospenetarako prestakuntza ere antolatu eta eman zuen. “Entitateari buruz gehiago ikasten ari nintzen, eta nire konpromisoa sendotzen ari zen”, argitu du atzera begiratzean.

Gero, Senegaletik alde egin eta Cadizen nabarmendu zen, COVIDen pandemia betean, 19, eta gero Jaengo Unibertsitatean. Eta iritsi ahala (eta egoerak ahalbidetu zuen), betidanik argi izan duena zapaldu zuen: Gurutze Gorrian boluntario gisa jarraitu nahi zuen.

"Espero dut nire testigantzak beste pertsona batzuk motibatzea"

“Espainian boluntario egitera bultzatu ninduen arrazoia betikoa da: gehien behar dutenei laguntzeko borondatea. Egia esan, hemen, Jaenen ez nekien zehatz-mehatz zertan lagun nezakeen, hirira iritsi berria baitzen eta ez baitzituen ezagutzen zer proiektu humanitario mota zeuden, baina argi neukan beti lagun dezakegula, nonahi eta zein egoeratan gauden ere”, adierazi du Bacary Samuel Sagnak. Geroago egiaztatu ahal izan duen gauza da “ez dagoela alderik Senegalekin. Han ere printzipio berak daude”, zehaztu du.

Jaengo Gurutze Gorrian etorkinentzako asentatze- eta asilo-proiektuetan lagundu du; zehazki, hainbat irteeratan parte hartu du janaria, higienea eta arropa banatzeko, bai hirian, bai probintziako beste herri batzuetan. Gainera, interpreteak lagundu du Gurutze Gorriaren eta onuradunen arteko komunikazioa eta ulermena errazteko. “Gauza garrantzitsuak egin ditugu etorkinekin, nekazaritza kanpainara etortzen diren sasoikako langileekin, etxerik gabeko pertsonekin... Etorkinentzako gaztelania-eskolak ere egin ditugu. Pertsona horiek gizarteratze handiagoa izan dezaten laguntzea, hizkuntza oso garrantzitsua baita alde horretatik”.

“Nire lekukotasunak beste pertsona batzuk eta, batez ere, mundu osoko gazteak motibatzea espero dut, beren aisialdiaren zati bat boluntario-lanerako erabil dezaten mundu hobea eraikitzeko”, dio. Eta azpimarratu du, halaber, Erakundeko beste kide batzuekin talde-lan garrantzitsua egin izana: “Esan behar dut oso harro nagoela une horiek hain jende onarekin partekatzeaz, gizateria guztiaren gainean jartzen baitu”.

Aurtengo udan, Bacary Samuel Sagnak aldi baterako utzi du boluntario-lana, masterreko praktikak abiarazi dituelako, hain zuzen ere, Gurutze Gorrian, eta “ezin da boluntario izan eta, aldi berean, praktikak egin”, azaldu du. Une honetan egun batzuk pasatzen ari da Bilbon, baina irailean Jaenera itzultzen denean, ez du zalantzarik: “Bide beretik jarraituko dut”. Gainera, epe luzerako plana da. “Gurutze Gorria bezalako erakunde batean lanean amaitzea gustatuko litzaidake”, esan du.

Kolonbiatik Madrilera

Carmen Castillok ere arrazoi akademiko bat ekarri zion Espainiari. “Giza Baliabideen Kudeaketako Masterra egiteko etorri naiz”, dio. Haren helburua, gainera, Gurutze Gorrian lan egiten duten pertsonei begira jartzea zen, titulua eskuratzean. Ordutik hona 8 urte igaro dira. Ez da aldatu besteei laguntzeko grina.' Boluntarioa zen bere jaioterriko Kolonbian, eta orain Madrilgo Erkidegoan ere bada, Boluntarioen Kudeaketan.

“Kolonbian antolakundeko boluntario izan nintzen eta hainbat proiektutan lan egin nuen. Asko ikasi nuen, eta, boluntariotzari esker, Gurutze Gorriaren Nazioarteko Batzordearekin (CICR) ere egin nuen lan; oraindik gehiago ikasi nuen, eta Gurutze Gorrian ikasitakoa praktikan jarri nuen. “Irmo sinesten dut erakundearen lanean, eta, horregatik, Espainiako Gurutze Gorrian boluntarioen parte hartzea lortu nuenean, nire zati garrantzitsu bat berreskuratzea bezalakoa izan zen”, erantsi du.

"Gure printzipioak dira gure sendotasunik handiena"

“Gure printzipioak dira gure indarrik sendoena. Edozein unetan jarduteko eta laguntzeko aukera ematen digu, baita beste hizkuntza bat ondo hitz egin gabe edo beste kultura batzuk ezagutu gabe ere. Arrazoi beraren alde lan egiten duten hainbat pertsona elkartzen ditu”, dio, Gurutze Gorriko kide izateaz harro dago. Kolonbian edo Espainian.

Venezuelatik Kanariar Uharteetara

Besteei laguntzeko aukera bihurtu den beharra. Horixe gertatu zitzaion Ernesto Estévez venezuelarrari, Tenerifeko Santa Cruzen (Kanariak) bizi baita. Bere jaioterrian boluntario izan zen Bilaketa eta Salbamendu arloan, baina Gurutze Gorrian gidariak aurkitzeko asmoarekin eman zion behin betiko urratsa.

“Nire emazteak, adinekoekin lan egiten bolada batez boluntario izan zenak, gidariak behar zituztela esan zidan. Goizak libre nituen, beraz, gidari izatera eta ohe ortopedikoak garraiatzearekin, adinekoei ospitalera laguntzearekin edo bisitak egitearekin zerikusia duten beste lan txiki batzuk egitera animatu nintzen”, adierazi du Ernestok.

"Gurutze Gorriko boluntario izateak gauza baliagarriak egiteko behar hori asetzea ekartzen dit"

“Espainiako Gurutze Gorriak gehien hunkitzen nauena da hainbat jarduera dituela, horren bidez lan egiten duten pertsonen kopurua (langile gisa edo boluntario gisa), mobilizatzen dituen baliabideak… hitz gutxitan esanda: tamaina eta indarra”, dio boluntario honek. “Nire ustez, Gurutze Gorriak erakunde handi eta solidario bat esan nahi du, esparru desberdinetan eta interesik gabe jarduten duen gizakiari laguntzeko”, dio.

Izan ere, Ernesto Estévez lanaldi partzialean ari den arren (bere helburua lanaldi osora zabaltzea da), ez du ezkutatzen bere grinetako batek "besteen alde zerbait erabilgarria egitera" bultzatzen jarraitzen diola. Arriskuak (erreskate-jardueretan bereziki) eta bizitzako mugak, lehentasunak eta erantzukizunak gorabehera, “Gurutze Gorriko boluntario izateak gauza erabilgarriak egiteko, ezagutza eta esperientzia handiagoak izateko, bizitzaren alderdi mingotsak ezagutzeko, pertsona berriak ezagutzeko eta lagun berriak egiteko, espiritualtasunean eta mentalean hazten jarraitzeko behar hori asetzen laguntzen dit. Aktibo mantentzea”.

Italiatik Alacantera

Sergio Fernando Biancok Italiako Gurutze Gorrian zuen jarduera nagusia larrialdietan anbulantziako sorosle gisa esku hartzea zen, eta horrekin batera, ospitaleko clown edo pailazo izatea. Diziplina anitzeko alor horri esker, Espainian bizi izan zen, eta zehazki Dénian (Alacant), Haurtzaro Ospitalizaturako clown talde bat osatu zuen.

“Jarduera honen zeharkakotasunari esker, hainbat pertsona prestatu eta motibatu ditugu, gero eta aldi berean Dénian beste jarduera batzuen erreferente bihurtu direnak. Oso garai oparoa eta atsegina izan da boluntarioen lanean”, esan du Sergio Fernandok, eta ez dio ezer kentzen. Horren adierazgarri da beste arlo batzuetan ere parte hartu duela, hala nola esku-hartze sozialean, ongizate pertsonalean, emakumezkoan edo gaztaroan.

“Gustatzen zait esatea garrantzitsuena ez dela motibazioa, baizik eta bakoitzak egiten duena egiteko dituen arrazoiak. Bakarkako motibo horiek ezagutzeak eta taldean integratzeak berezko nortasuna izatea eragiten du, eta nortasun horri eusteak denboran irautea eragiten du”, dio. Duela 4 urtetik, gainera, Sergio Fernando Bianco Déniako Gurutze Gorriaren Tokiko Batzordeko kidea da. Eta beste urte askoan, erakundeari bere talentu eta konpromiso guztia emanez.