Tutu, moldeak hausteko ez dago adinik - Ahora

• NANean Francisca Zarzosa agertzen da, baina denek Tutu deitzen diote. Donostiako auzotar hau Gurutze Gorriaren Gizarte eta Osasun Zentroan bizi da, Donostian, eta han irudimena aske uzten du, kolore infinituko paleta bihurtzeko. Duela aste gutxi, lehen pintura-erakusketa inauguratu zuen, inoiz ez zuen egin. Orain, ikastetxeko paretak bizitzaz beteta daude beren lanei esker, eta haien bidez partekatzen dute bere “clímax espirituala”.

Lanbidez, oso txikitatik erakutsi zuen artearekiko interes handia. Tutu bere buruarekin egindako emakumea da, eta oraindik gogoan du Gernikako bonbardaketa, berak eta bere familia osoak Venezuelara erbesteratu zituena zerotik hasteko. Han, senarraren laguntzari esker, bere grinan, pinturan trebatzen hasi zen, lehenik ikasle gisa eta gero irakasle gisa, eta berrogeita hamar ikasle izatera iritsi zen eskolan. “Pinturarekiko eta, oro har, arteekiko erakarpena sentitu izan dut beti. Nik koadroekin egiten nuen amets, nire ametsa zen, eta modu autodidaktikoan ikasi nuen dakidan guztia. Senarra zen gehien laguntzen zidan gizona, eta horrek gainditu egin ninduen. Pintura-liburuak irakurtzen hasi nintzen, eta Venezuelara iristean, irakasle onenen bila joan nintzen, eta pila bat aurkitu nuen”, azaldu du Tutuk.

Moldeak hausteko ez dago adinik, eta Tutuk erakusten du koadro bakoitzean. Kalitateagatik eta trazuaren doitasunagatik harrigarria ez ezik, bizi-lezioa ere bada. “Nire lana ikustea gustatzen zait; niretzat koadroak nire seme-alabak bezalakoak dira, eta pozten naiz jendeari gustatzen zaizkiola sentitzearekin. Adin honetara iristean, maitasun hori ikusteak ematen digu bizitza”, dio Franciskak.

"Zoragarria izan zen, leku honetan ikusten dena oso ederra da, jende oso delikatua dago. Laguntzeko duten gogoa ikaragarria da"

Gurutze Gorriaren Donostiako zentro soziosanitarioko paretek ematen dute horren fede. Bodegoiak, lore-konposizioak, itsas eszena asko... daude. Artistaren gaiak askotarikoak dira. Artistaren bizitasuna hain handia dela dio, obra bat egun bakar batean amaitzeko gai dela. Bizitzen jarraitu nahi duela dioen gainditzearen eta energiaren adibide bat, oraindik gauza asko baititu egiteko.

Olio, pintzel eta bastidoreek markatutako bizitza, non pintura-irakasle askok parte hartu baitzuten, eta orain dakien guztia ikasteko aukera eman zioten. “Aranaz, Luis Alfredo López Méndez, gogoan dut; hau pinturaren jenioa zen. Egun batean aitortu nion koadro bat amaitzen nuen bakoitzean triste geratzen zitzaidala, ez zuela baliorik egin sentitzen nuelako. Hark esan zidan: «Paquita, nik hogeita hamar urte daramatzat margotzen, eta oraindik nire koadrorik onena egiteko zain nago». Horrek itxaropena eman zidan”.

"Adin honetara iristean, maitasun hori ikusteak ematen digu bizitza"

Irakasle gisa egindako ibilbidea gogoratzen du, eta berrogeita hamar ikasle baino gehiago izan zituen ikasgelan. “Nik ikasleei esaten nien: jar ezazue oihal urdin, hori edo gorri bat horma zurian, eta kontatu hogei arte. Bat-batean, kendu oihala eta ikusiko duzue zein den jarri duzuen kolore osagarria. Osagarriak funtsezko zeregina du pinturan, hori ikasteko ariketa ona da”.

Lankide guztiek maite duten nonagenaria, oraindik ere hunkitu egiten da Gurutze Gorriak Donostian duen zentro soziosanitarioan egindako erakusketaren inaugurazio-eguna gogoratzean. Jardunaldi hori “hodei batean egongo balitz” bezala bizi izan zen, eta familia osoa, biloba eta bilobak, lagunak eta Santa Agedako korura joan ziren Eneko Goia Donostiako alkatearekin batera. “Egun apoteosikoa izan zen, ez nuen inoiz pentsatu nire lana erakutsiko nuenik. Zoragarria izan zen, leku honetan ikusten dena oso ederra da, jende oso delikatua dago. Laguntzeko duten gogoa ikaragarria da”, aitortu du.
Tutuk maite du pintura, eta maite ditu egunero berarekin doazen boluntarioak. Bere alderdi artistikoena lantzen jarraitzeko eman dizkioten erraztasunengatik eskertu zaio, eta Gurutze Gorriko zentro soziosanitarioan bete-betean sentitzen dela dio. “Oso pozik, pozik nago hemen nagoelako. Gurutze Gorria nire bizitzako maitasuna da, ematen diguten maitasuna ordainezina da”, dio Franciskak, hurrengo lana prestatzen ari den bitartean.